TÜRKİYE’DE MEVCUT BİLÛMUM ORMANLARIN FENNİ USULÜ İDARE VE İŞLETİLMELERİ HAKKINDA KANUN
Kanun Numarası: 504, Kabul Tarihi: 22.04.1924
Bu mevzuat TBMM Başkanlığının internet sitesinden alınmıştır. Bkz.
Bu mevzuat 3116 sayılı Orman Kanunu ile yürülükten kaldırılmıştır.
Birinci Madde- Devlete ve efrat, şürekât, cemiyat ve müessesata ve köylere ait bilûmum orman, koru ve baltalıklarda katiyat icrası işletme plânlarının tanzimine mütevakkıftır.
İkinci Madde- Katı işletme plânlarının tanzimine kadar gerek Devlete ait ve gerek sair orman, koru ve baltalıklarda katiyat işletme plânlarının âzami üç sene zarfında ikmali şartiyle muvakkat plânlarla icra edilir.
Üçüncü Madde- Elyevm mukavelenamelere merbut veya ormanlardan köylülerin intifa hakkını gösteren kanun mucibince köylülerin işliyecekleri veya senevi bin metre mikâp kadar tahammülü fennisi olan Devlet ormanlariyle sahası bin hektardan dun olan eşhas ve köylere ait orman, koru ve baltalıklar muvakkat işletme plânlariyle idare olunur. Ancak ikinci madde mucibince alakadarınca kati işletme plânlarının tanzimine bu gibi ormanlardan iptidar olunmak mecburidir.
Dördüncü Madde- Devlete ait ormanların gerek katı ve gerek muvakkat plânları Hükümet ve eşhas ve köyler uhdesinde olan orman, koru ve baltalıkların kezalik katî ve muvakkat plânları mutasarrıf veya köy tarafından tanzim ettirilir.
Beşinci Madde- Orman, koru ve baltalıkların plânlarını tanzim ve tatbik edecek memurini fenniye bulamıyan orman ashabiyle köy halkının Hükümete müracaatlarında masrafı kendilerine ait olmak üzere icabeden memurini fenniye asgari müddet zarfında Hükümetçe temin edilir.
Altıncı Madde- İşletme esnasında orman mütaahhit veya müteneffileri veyahut mutasarrıfları tarafından katî veya muvakkat plânlar tamamen tatbik edilmediği veya tahribat ika edildiği indelkeşif heyeti fenniyece tahakkuk ederse bu suretle katiyat icra edilen veya tahrip olunan aksamı arazi, ashabına teşcir ettirildikten başka tahribatın derecesine göre ceza hükmolunur ve mütaahhitlerin mukabeleleri dahi münfesih addedilir.
Yedinci Madde- Gerek Devlet ormanlarından ve gerek köy koru ve baltalıklarından çıkarılacak eşcar ve mahsulât bedelâtı ve hususi ormanlardan alınacak öşür miktarı ormanların iskele ve istasyonlara olan mesafesi, mevkii masarifi istihjaliyesi nazarı itibare alınarak mrntakalara taksim edilmek suretiyle her mıntaka için mahalleri meclisi idarelerince orman memurlarının mütalâa ve muvafakati ılındıktan sonra takdir ve Ziraat vekâletince tasdik olunacak tarife mucibince istîfa olunur. Sabülmürur uzak mahallerde bulunup işletilemeyen Devlet ormanlarıun bilâmüzayede pazarlık suretiyle Türk olan eşhası ferdiye ve şürekât ve müessesata Heyeti Vekile karariyle ihalesi caizdir.
Sekizinci Madde- Devletçe muhafaza ormanı olarak tefrik edilmiş ve edilecek ormanlarda katiyat memnudur. Bu gibi ormanlardan Devlete ait olmayanların istimlâki mecburidir.
Dokuzuncu Madde- Devlet bu baptaki taahhüdatını ifa etmek için muhtaç olduğu erbabı fenni yetiştirmek üzere Türkiye’nin muhtelif mantakalarında 1341 senesi zarfında üç adet orman mektebi kuşat eder.
Onuncu Madde- 5 nisan 1333 tarihli kanunla işbu kanuna tearuz eden sair ahkâmı kanuniye mülgadır.
On Bîrîncî Madde- İşbu kanun tarihi neşrinden itibaren mer’idir.
On İkinci Madde- İşbu kanunun icrayi ahkâmına Ziraat, Adliye, Maliye Vekilleri memurdur.
Bir Cevap Yazın